[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Mistrz Skywalker zachichotał. - Wiele czasu upłynęło od chwil, kiedy po raz pierwszy zło\yłem wizytę w klanie - Mogę sobie to wyobrazić - powiedział. kobiet ze Zpiewającej Góry - powiedział. - Ju\ nawet nie pamiętam, jak tam lecieć. Myślę, \e mógłbym dotrzeć w pobli\e samej góry, ale mo\e znasz dokładne Tenel Ka przystanęła w połowie schodów wiodących na wierzchołek góry. Nie współrzędne... była zmęczona; chciała tylko nacieszyć oczy widokiem doliny. Jeszcze nie skończył mówić, kiedy dziewczyna wyrecytowała z pamięci wszystkie Luke, który pewnie i śmiało kroczył za nią, tak\e stanął i bez słowa czekał, a\ potrzebne liczby. Równocześnie pochyliła się nad klawiaturą i wpisała dane do pamięci dziewczyna podejmie wspinaczkę. Mimo i\ stopnie były bardzo strome, nie był nawet komputera astronawigacyjnego. zdyszany. Jak zwykle oddychał powoli i miarowo, co nie było czymś zwyczajnym, - Bardzo często tu przylatuję - wyjaśniła. - To mój drugi dom w galaktyce, a zwa\ywszy na szybkie tempo, jakie narzuciła Tenel Ka. pierwszy, je\eli chodzi o miejsce w moim sercu. Im dłu\ej dziewczyna znała mistrza Skywalkera, tym bardziej go podziwiała. Tym - Tak - odparł Luke. - Doskonale cię rozumiem. lepiej te\ rozumiała, dlaczego jej matka, która nie ceniła \adnego mę\czyzny z Znikoma Szansa wyrównała lot i skierowała się ku Zpiewającej Górze. Luke i wyjątkiem swojego mę\a, księcia Isoldera, tak bardzo szanowała Luke a Skywalkera. Tenel Ka przelatywali nad iskrzącymi się oceanami, gęstymi lasami, bezkresnymi Tenel Ka głęboko odetchnęła. Powietrze było rześkie i czyste, je\eli nie liczyć pustyniami, łagodnymi wzgórzami i zielonymi równinami. Dziewczyna miała wra\enie, niesionych z wiatrem rozkosznych woni pieczonego mięsiwa i duszonych jarzyn. W \e jej ciało przenika nowa energia i siła, zupełnie jakby sama bliskość rodzimego dolinie panowało pózne lato i ciepłe powietrze było przesycone aromatami świata poprawiała jej samopoczucie. dojrzewających owoców, schnącej złocistej trawy i niedawno skoszonych łanów zbó\. - Popatrz - odezwał się nagle Luke, pokazując spore stado niebieskoskórych Mimo swoistych woni, napływających od strony zagród dla jaszczurek i stad gadów, biegnących z du\ą prędkością przez równinę. oswojonych rankorów, dziewczyna czuła, \e w jej serce wstępuje nowa nadzieja. - To Błękitni Ludzie Pustyni - odrzekła Tenel Ka. - Przemierzają te równiny Ruszyła pod górę, jakby nagle uświadomiła sobie, \e nie ma ani chwili do dwukrotnie ka\dego dnia; rano i wieczorem. stracenia. W końcu znalazła się przed wrotami fortecy. Zapukała i przedstawiła się jako Mistrz Jedi kiwnął głową. jedna z kobiet klanu. Kevin J. Anderson, Rebecca Moesta Akademia Ciemnej Strony 71 72 Wrota zostały otworzone i członkinie klanu powitały krewniaczkę czułymi - Nie mo\emy - odparła zwięzle Tenel Ka. - To nasza jedyna nadzieja ocalenia uściskami i ciepłymi pozdrowieniami. Wszystkie były odziane w barwne tuniki z przyjaciół. jaszczurczej skóry, podobne do tej, którą nosiła Tenel Ka. Niektóre miały na głowach Augwynne obdarzyła wnuczkę powa\nym, dociekliwym spojrzeniem. fantazyjne hełmy, a inne po prostu upięły włosy albo zaplotły w ozdobne warkocze. - Czy obiecywałaś przyjazń tym osobom, które musisz uratować? - zapytała. Jedna z sióstr klanu, mająca czarne włosy, które sięgały do bioder, zaprosiła Tenel Ka kiwnęła głową. podró\nych do środka. - Z zachowaniem całego ceremoniału. - Augwynne powiedziała nam, ze przybędziecie - oznajmiła z powa\nym - A zatem nie mamy innego wyjścia - oświadczyła stanowczo Augwynne, wyrazem twarzy, ale dziewczyna widziała uśmiech czający się w kącikach jej oczu. przesądzając sprawę. - Będziesz musiała przedstawić swoją prośbę radzie sióstr klanu. - Przybywamy w bardzo wa\nej sprawie - odparła Tenel Ka, nie tracąc czasu na przywitanie się z kobietą. - Musimy natychmiast zobaczyć się z Augwynne. Nigdy przedtem nie odzywała się tak stanowczo w obecności mistrza Skywalkera, ale wiedziała, \e siostra klanu nie będzie obra\ona jej szorstkim obejściem. W trudnych chwilach, podobnych do tej, uprzejmości były uwa\ane przez jej ziomków za luksus. Kobieta lekko przekrzywiła głowę. - Augwynne domyślała się tego - stwierdziła. - Czeka na was w wielkiej sali narad. Kiedy znalezli się w sali, staruszka wstała na ich powitanie. - Witaj, Jedi Skywalkerze - powiedziała. - I ty, moja wnuczko, Tenel Ka Chume Ta Djo. Podeszła i uściskała oboje. Tenel Ka jęknęła. - Proszę cię, nie wymawiaj całego mojego nazwiska - rzekła. - I nie przekazuj wiadomości, \e przylecieliśmy. - Podą\amy tropem, który wiedzie z Yavina przez Borgo Prime na Dathomirę - wyjaśnił Luke. - Przybyliśmy tu w poszukiwaniu pewnej informacji. Tenel Ka głęboko odetchnęła, szukając odpowiednich słów, by przedstawić sprawę. Popatrzyła na twarz prababki. Oczy Augwynne, otoczone gęstą siecią zmarszczek, były uwa\ne, bystre, cierpliwe. - Poszukujemy Siostry Nocy - powiedziała. - Czy jeszcze jakieś pozostały na Dathomirze? Cię\kie westchnienie staruszki powiedziało dziewczynie, \e rzeczywiście znalezli się we właściwym miejscu. Augwynne przeniosła spojrzenie na mistrza Jedi. - To nie są te same Siostry Nocy, które kiedyś oboje znaliśmy - zaczęła. - W niczym nie przypominają pomarszczonych staruch o purpurowej skórze, porośniętej brodawkami, gnijących od wewnątrz wskutek mrocznych uroków i czarów, które rzucały. - Pokręciła głową. - Nie, teraz to jest nowy zakon Sióstr Nocy, młody; prę\ny i związany z Imperium. - Uniosła dłoń i pieszczotliwie przesunęła palcem po policzku [ Pobierz całość w formacie PDF ] |