[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wystąpienia przeciwko sewil-skiej gminie żydowskiej. W trzy lata pózniej sam stanął na czele bardziej radykalnych działań. Kazał pozbawić życia znaczną część %7łydów - zginęło ich wówczas cztery tysiące - a pozostałych - dwa dzieścia pięć tysięcy - sprzedać w niewolę. To on głosił hasło: "%7łydów, którzy nie chcą stać się chrześcijanami, należy zabijać". Jeszcze bardziej zdecydowane akcje antyżydowskie podjęto za panowania arcykatolickich królów Hiszpanii - Izabelli i Ferdynanda: po prostu w 1492 roku wszystkich nieochrzczonych %7łydów wypędzono z królestwa. Siadem Hiszpanii, pięć lat pózniej podobnie postąpiła Portugalia. Od wielu lat zgłaszany postulat wyniesienia na ołtarze Izabelli i Ferdynanda nie może zdobyć dostatecznego poparcia właśnie wskutek zarzutów eksterminacji znacznej części ludności Hiszpanii - pochodzenia żydowskiego. Nie zawsze Hiszpania i jej lud byli tak antyżydowscy, jak w opisywanych wyżej przypadkach. Wcześniej wspomnieliśmy już o święceniu pól przez rabinów. Gdy w końcu VIII wieku papież Hadrian I (772-795) dowiedział się o bliskich związkach %7łydów z chrześcijanami w Hiszpanii, zjawisko to bardzo ostro potępił i zakazał wręcz chrześcijanom jadania w towarzystwie %7łydów. Określił nadto kary dla %7łydów -kary pieniężne i chłostę za okazywanie "pogardy dla religii chrześcijańskiej", a za próby nawrócenia chrześcijanina na judaizm - karę śmierci i konfiskatę majątku. W cesarstwie rzymskim narodu niemieckiego prześladowania %7łydów rozpoczęły się nieco pózniej niż w krajach sąsiednich, ale za to ze zdwojoną siłą, zwłaszcza w okresie wypraw krzyżowych. Nie chodziło przy tym o pobudki ekonomiczne czy też rasowe, %7łydów tępiono niemal wyłącznie z inspiracji fanatycznego kleru. Znane są przypadki udzielania pomocy kupcom żydowskim przez kupców niemieckich w okresach nasilonego prześladowania. Największe pogromy %7łydów w dobie krucjat w cesarstwie odbyły się w Metzu, Trewirze, Wormacji, Moguncji, Ratyzbonie i w Pradze. W każdym z tych miast wymordowano tysiące %7łydów, jako że po cóż szukać wrogów chrześcijaństwa w dalekich krajach, skoro pośród nas żyją żydowscy blużniercy, o wiele gorsi niż Saraceni, i bezkarnie znieważają Chrystusa i sakramenty - argumentowano. W 1298 roku bawarskim mieście Róttingen oskarżono %7łydów o zbezczeszczenie hostii. Pewien szlachcic o nazwisku Rindelfleisch, powołując się na rozkaz dany mu od Boga, zebrał zgraję zwyczajnych bandytów i urządził wraz z tą hordą krwawą rzez. Mordy trwały przez cały rok. Zginęli wszyscy %7łydzi w Róttingen, a prawie 140 osad żydowskich zniszczono w okolicach miasta. Sprawa bezczeszczenia hostii była jednym z najczęściej wysuwanych zarzutów w okresie średniowiecza. Zarzucano %7łydom, że przebijająhostie gwozdziami, nakłaniając chrześcijańską służbę do jej wykradania. Pomawiano ich ponadto o dokonywanie rytualnych mordów i zatruwanie studzien. Hostie krwawiły i były to widoczne dla gawiedzi dowody winy %7łydów. Chrześcijańska służba i niewolnicy, obsługujący %7łydów, pozbawieni zostali prawa przyjmowania komunii. Kradzież hostii karana była śmiercią. Kiedy w Deggendorfie, mieście w Dolnej Bawarii, rozeszła się w 1337 roku wieść o zbezczeszczeniu komunikantów, wymordowano wszystkich tamtejszych %7łydów. Prym w "rozprawianiu" się z %7łydami wiedli ci, którzy zaciągali wcześniej pożyczki u swoich ofiar. Dodatkową nagrodą było zagarnięcie całego ich mienia. Historycy oceniają, że "najgorszym dla niemieckich %7łydów przed dojściem Hitlera do władzy" był rok 1349. W Strasburgu spalono ich dwa tysiące. Majątek ofiar rozdzielono pośród chrześcijan. W podobny sposób rozprawiono się z %7łydami w 350 gminach. Ofiary najczęściej palono żywcem. "Na chwałę Bogu i Zwiętej Dziewicy" - wypędzono %7łydów w 1426 roku z Kolonii, natomiast z Erfurtu w 1458 roku. Gmina żydowska w Ratyzbonie, za sprawą proboszcza [ Pobierz całość w formacie PDF ] |